Aunque suelo hacer deporte con cierta regularidad, no me gusta sufrir. Por eso siempre he admirado la gente que corre un maratón. Tengo varios amigos que lo hacen y me maravilla esa lucha contra uno mismo. El escritor japonés Haruki Murakami lo ha explicado con gran acierto en su autobiográfica De qué hablo cuando hablo de correr.

Ayer, en Barcelona, me acerqué a la plaza de Espanya, para ver llegar a los maratonianos. Eran miles. Llegaban a la meta exhaustos y les costaba dar un paso más. Pero se les veía contentos. Hechos polvo, pero felices.

Encara que acostumo a fer esport amb certa regularitat, no m’agrada patir. Per això sempre he admirat la gent que corre una marató. Tinc alguns amics que la fan i em meravella aquesta lluita amb tu mateix. L’escriptor japonès Haruki Murakami ho ha explicat amb gran encert en la seva autobiogràfica  De què parlo quan parlo de córrer.

Ahir, a Barcelona, em vaig acostar a la plaça d’Espanya, per veure arribar els maratonians. Eren milers. Arribaven a la meta exhausts i els costava fer un pas més. Però se’ls veia contents. Fets pols, però feliços.